Om een maand op pad te gaan hadden we veel spullen bij ons. Niet alleen om te filmen, maar ook om te eten. Het was teveel om allemaal in een kano te vervoeren. Dus werd het een klein soort ’tuk-tuk’ bootje. Lekker een beetje bewegingsvrijheid en plek om een hangmat op te hangen om de reistijd van 10 uur een beetje door te komen.
En een dak boven ons hoofd, wat al heel snel goed van pas kwam bij de tropische storm die losbrak.
Het moment voor zo’n storm is altijd indrukwekkend en levert mooie beelden op. Het moment erna is minder en maakt het allemaal een stuk angstiger als de regen keihard naar binnen slaat.
Maar wat was ik blij dat we niet in een kano zaten….
Na de storm zat Joao aan het stuur en ik zat op de punt om het overstroomde bos te filmen. Ik was klaar en klom terug in de boot. Op dat moment begint Joao te roepen en hard aan het stuur te rukken. Maar het stuur reageerde niet, het zat vast. Joao schreeuwt om de motor te stoppen, maar de motor maakt zoveel herrie dat ze het achter in de hut niet horen. We zijn stuurloos en varen recht op het overstroomde bos af. Dit gaat niet goed. Al heel snel raken we de eerste takken en de boot ploegt zich door de kronen van de bomen die onder water staan. Ik duik op de grond van de boot en zie nog net hoe we recht op een grote boom af varen. Met een klap komen we tot stilstand…
Inmiddels is de motor uit en is het stil.
Ik kijk op en realiseer me hoeveel mazzel we hebben gehad. Als we de stam niet hadden geraakt, had een grote zware zijtak het dak en de hut van de boot geslagen. Nu viel de schade op het eerste gezicht mee en konden we verder varen.
De klap heeft de boot zo hard door elkaar geschud dat op een paar plekken de naden van de boot zijn gaan lekken. In het donker hebben we geprobeerd met een schroevendraaier watten in de naden te slaan, maar uiteindelijk moesten we toch aanleggen om de boot op z’n kant te leggen en de naden te repareren.
Soms realiseer je achteraf pas hoe ernstig een situatie is geweest. De boot had ook kunnen kapseizen of echt lek kunnen slaan. Dan was alles snel gezonken en was dag 1 van de expeditie ook gelijk de laatste geweest.